• Share post:
• Facebook
• Twitter
• WhatsApp
• LinkedIn
• E-Mail
• Copy URL zo clipboard

31.05.2019 - Peer Leithold (Send email to Peer Leithold)

Myślenie od strony zakładu

Cyfryzacja uprawy roli od lat zajmuje sektor rolniczy. Nowe produkty od uznanych dostawców i firm rozpoczynających działalność pojawiają się niemal co tydzień. Punktem kulminacyjnym "szumu wokół cyfryzacji" był tegoroczny Międzynarodowy Zielony Tydzień w Berlinie; kolejny odbędzie się prawdopodobnie w listopadzie na targach Agritechnica w Hanowerze. Niemieccy rolnicy z pewnością przodują w Europie w stosowaniu inteligentnych technologii. Coraz więcej osób zadaje sobie jednak pytanie, czy wszystko, co jest w ofercie, jest rzeczywiście przydatne. Ten sceptycyzm znalazł szczególny wyraz w artykule technicznym prezesa DLG Hubertus Paetow oraz w wypowiedziach inżyniera mechanika Michael Horsch (patrz "Chcę coś zmienić" w agrarheute 5/2019 od strony 48).

Obydwaj twierdzą na podstawie własnych doświadczeń, że ich oczekiwania wobec cyfryzacji nie zostały spełnione lub zostały spełnione w niewystarczającym stopniu. Z pewnością niektóre sformułowania były nieco przesadzone, ale mogę potwierdzić podstawową krytykę z własnego doświadczenia. Jestem jednak przekonany, że cyfryzacja nadal będzie się pojawiać w firmach - dokładnie tam, gdzie ma to sens i przynosi wyraźne korzyści.

Obecnie można wyróżnić trzy obszary, w których digitalizacja staje się widoczna:

1. Rolnictwo precyzyjne: Celem rolnictwa precyzyjnego jest produkowanie więcej przy mniejszym wysiłku, tj. oszczędność nakładów, zwiększenie plonów, zminimalizowanie wpływu na środowisko oraz obiektywizacja procesów decyzyjnych.
2. Automatyzacja: od konia do maszyny, od mechanicznej do elektrycznej, od ręcznej do (częściowo) automatycznej, a w końcu do autonomicznej.
3. Administracja i księgowość: Każda firma musi zarządzać zasobami, dokumentować procesy oraz rozliczać wydatki i przychody.

Jest to kilka par butów. Każda para musi do siebie pasować, a najlepiej, gdy obszary te płynnie wymieniają między sobą dane i informacje. Niestety, jak dotąd nie zawsze się to udawało, m.in. dlatego, że niektórzy uczestnicy rynku uważają, że są najważniejsi i wszyscy inni muszą podążać za ich przykładem. Albo po prostu nie doceniają znaczenia tej kwestii. W praktyce widzimy więc rolników, którzy z entuzjazmem podchodzą do czujników w ochronie upraw, oraz takich, którzy są raczej rozczarowani i odkładają tę technologię do kąta. Jest to całkiem normalne; jest to krzywa uczenia się. Obecnie trwa proces selekcji. Nie wszystko, co było i jest oferowane, spełnia oczekiwania użytkowników. Każdy z nas może się czegoś nauczyć, przyglądając się bliżej i dokonując samokrytycznej analizy błędów.

Do tej pory organizowaliśmy rolnictwo i produkcję roślinną według mniej lub bardziej sprawdzonych "recept". Jeśli jednak weźmiemy pod uwagę, że pogoda jest inna każdego roku, że pola zawsze różnią się od siebie, że statystycznie właściwości gleby zmieniają się co 50 m x 50 m, a warunki roślinne co 20 m x 20 m, to staje się jasne, że sztywne przepisy nie wystarczą. Może to potwierdzić każdy, kto miał do czynienia z mapami plonów wieloletnich lub precyzyjnymi bonitacjami. Stosując nawóz azotowy na 100 ha pszenicy ozimej, musielibyśmy dostosować dawkę nawozu 2500 razy, aby uzyskać optymalnie odżywioną uprawę i zminimalizować straty azotu. Nie da się tego osiągnąć za pomocą sztywnych koncepcji.

Rolnictwo precyzyjne jest właściwą odpowiedzią na te różnice, ma na celu zauważalne zmniejszenie zagrożeń dla środowiska, usprawnienie podejmowania decyzji dotyczących zarządzania, odciążenie kierowników i pracowników gospodarstw oraz zapewnienie bezpieczeństwa. Dostęp do tej wyrafinowanej technologii produkcji można uzyskać tylko dzięki automatyzacji.

Od głowy do stóp

Niektórym takie żądanie może wydawać się oburzające, ponieważ burzy nasze wyobrażenie o tym, że tylko rolnik wie, co jest słuszne. Samo w sobie nie jest to jednak sprzeczne, ponieważ zdolność obserwacji, wiedza i decyzje bardzo dobrych rolników mogą być wykorzystane do automatyzacji. I to jest właśnie miejsce, w którym zając jest w potrzasku. Do tej pory rynek był napędzany dostępnością technologii lub oprogramowania, a w mniejszym stopniu kwestiami agronomicznymi lub korzyściami ekonomicznymi. Dlatego właśnie rolnictwo precyzyjne musi być teraz traktowane z przymrużeniem oka. Innymi słowy, musimy myśleć od właściwej strony, czyli od rośliny. Które z zastosowań agrotechnicznych chcę poprawić? Jakie informacje agronomiczne są potrzebne w tym celu? Według jakich zasad należy je stosować? Na początku są to pytania z zakresu agronomii.

Ale to nie wszystko: jaki jest rezultat pod względem agronomicznym i ekonomicznym? Mogą to być wyższe plony, mniejsze nakłady, pozytywny wpływ na środowisko lub większe bezpieczeństwo. Dopiero na samym końcu pojawia się pytanie o technologię: Jakie technologie są potrzebne? Ile one kosztują? Czy to się opłaca?

 

Oto czynniki sukcesu

W świecie cyfrowym wszystkie informacje potrzebne do podjęcia decyzji o produkcji roślinnej są przekładane na zasady agronomiczne, tzw. algorytmy. Algorytm jest zatem niczym innym jak zbiorem dobrych zasad agronomicznych, które podsumowują najlepszą dostępną wiedzę na dany temat - niejako najlepszy stan wiedzy w dziedzinie nauk rolniczych.

W tym momencie większość usługodawców opuszcza pole gry. Uważają, że rolnik będzie już wiedział, jak to zrobić. Rzeczywistość pokazuje jednak inny obraz. Każdy rolnik powinien znać i rozumieć te zasady oraz być przygotowanym do podjęcia odpowiednich działań. Musi też znać zakres obowiązywania danej reguły, tzn. wiedzieć, w którym momencie powinien ją zawiesić w określonych okolicznościach. Jakość reguły jest sprawdzana w testach na dużą skalę. Jeśli dostawca takiej aplikacji cyfrowej jest w stałym i bezpośrednim kontakcie z użytkownikami, otrzymuje wystarczającą ilość informacji zwrotnych, aby stale ulepszać algorytmy. Jeśli użytkownik otrzymuje regularne aktualizacje, uczestniczy w zdobywaniu wiedzy. Jeśli jednak użytkownik nie jest w stanie przezwyciężyć niechęci do zarządzania danymi, powinien trzymać się z dala od digitalizacji. Rolnictwo precyzyjne generuje ogromne ilości danych. Nie da się tego zrobić bez zarządzania danymi. Można nim zarządzać w sposób ekonomiczny tylko w chmurze. Ochrona i bezpieczeństwo danych są zazwyczaj gwarantowane przez każdego dostawcę. Jako użytkownik powinieneś jednak zadać sobie zasadnicze pytanie: Czy dostawca może mieć inny interes ekonomiczny w wykorzystaniu danych dotyczących mojego gospodarstwa do innych celów?

Jak wynika z mojego wieloletniego doświadczenia, aby rozwiązanie w zakresie rolnictwa precyzyjnego działało rozsądnie i aby użytkownik mógł z powodzeniem korzystać z niego w praktyce, muszą ze sobą współgrać solidne technologie informatyczne, dobra agronomia, elastyczne zarządzanie danymi i kompleksowe doradztwo wstępne.

 

Postępuj krok po kroku

O rolnictwie precyzyjnym należy myśleć jak o systemie! Krok po kroku będziesz przekształcać wszystkie procesy uprawy roli i roślin w metody cyfrowe. Zacznijcie gdzieś od pierwszego procesu. Jeśli się powiedzie, przejdź do drugiego procesu i tak dalej, i tak dalej. W efekcie końcowym uzyskuje się całkowicie lub częściowo zdigitalizowaną produkcję roślinną. Możliwości są ogromne, a ryzyko - jeśli podejdzie się do niego rozsądnie - możliwe do opanowania. Ucieczka od dylematu wydajnej i ekonomicznej produkcji w warunkach niemieckich oraz sprostanie rosnącym niekiedy bezmiernie wymaganiom środowiskowym będzie możliwa tylko dzięki cyfrowym metodom produkcji.

 

Pozwól nam Cię wesprzeć